مروری بر بهترین قسمت‌های انیمه Demon Slayer

این عنوان به یکی از قسمت‌های تأثیرگذار انیمه شیطان کش اشاره دارد که در آن بخشی از گذشته‌ی تاریک و غم‌انگیز گیو تومیئوکا (Giyu Tomioka)، هاشیرای آب، آشکار می‌شود. این قسمت نه‌تنها عمق شخصیتی او را بیشتر نشان می‌دهد، بلکه انگیزه‌ها و درگیری‌های درونی‌اش را نیز برای مخاطب روشن می‌سازد. گیو نخستین شکارچی شیطانی است که تانجیرو و نزوکو با او روبه‌رو شدند، و می‌توان گفت خوش‌شانس بودند که به جای فردی دیگر، با او مواجه شدند. هر شکارچی شیطان دیگری، به محض اینکه متوجه می‌شد نزوکو یک شیطان است، بی‌درنگ او را می‌کشت. با این حال، شاید از سر دلسوزی بود که گیو نتوانست فوراً او را از بین ببرد، و بعدها نیز دریافت که نزوکو با دیگر شیاطین تفاوت دارد. این، آغازی برای داستان بود و از آن زمان تاکنون، گیو به یکی از شخصیت‌های محبوب میان طرفداران تبدیل شده است. اما تا پیش از پخش این قسمت، طرفداران انیمه از درگیری‌های درونی و کشمکش‌های روحی او بی‌خبر بودند.

گیو نه تنها خود را فردی ناکارآمد و نالایق می‌دانست، بلکه بار سنگین مرگ خواهر و بهترین دوستش را نیز بر دوش می‌کشید؛ مرگ‌هایی که خود را مقصر آن‌ها می‌دانست. در این قسمت، ما با گذشته‌ی غم‌انگیز او آشنا می‌شویم و درمی‌یابیم چرا گیو چهره‌ای همیشه گرفته و غمگین دارد؛ گویی باری سنگین را همیشه بر دوش می‌کشد. زمانی که دیگر تاب نیاورد، از شرکت در تمرینات خودداری کرد. حتی رئیس سپاه شکارچیان شیطان، کاگایا اوبویاشیکی (Kagaya Ubuyashiki)، با وجود آنکه خود با مرگ دست‌و‌پنجه نرم می‌کرد، نمی‌توانست نگرانی‌اش نسبت به گیو را پنهان کند. چون خودش توانایی دیدار با کسی را نداشت، از تانجیرو درخواست کرد تا به این هاشیرا کمک کند، درخواستی که سرانجامش به بهترین شکل رقم خورد.

شخصیت پرانرژی و مثبت تانجیرو کاملاً در تضاد با روحیه سرد و منزوی گیو است، اما احتمالاً همین ویژگی چیزی بود که گیو بیش از هر چیز به آن نیاز داشت. اگرچه این قسمت دارای نبردهای چشمگیر و پرزرق‌وبرق نیست، اما از لحاظ احساسی آن‌قدر پرمعناست که بتوان آن را یکی از بهترین قسمت‌های مجموعه دانست. رابطه‌ی میان گیو و تانجیرو از عمیق‌ترین و تأثیرگذارترین روابط در داستان است.